Seni anlatmaya calismak ? Ne sacma..

Ne zor eylemdir sevdigin bir insani anlatmak.. Kendine sigdiramadigini kelimelere sigdirmaya calismak.. Bildigim butun dillerin butun kelimeleri senin karsinda caresiz.. Hicbir kelime seni tamamlamiyor.. Eksik ve yarim kaliyorsun.. Yüreğin bir dili var.. O dil yaziya dokulemiyor.. Yurekten sevebiliyor ama yureginden geceni yazamiyor iste insan..! Sana yazilmamis kelimelerle seslenmek istiyorum ben.. Kimsenin bilmedigi ve duymadigi bir dille sevmek seni.. Bir baskasina soylenmemis cumleler kurmak istiyorum.. Hic soylenmemis sarkilar armagan etmek istiyorum sana.. Kimsenin kimseyi dusunerek kurmadigi hayallere ortak etmek seni.. Sana siirler okumak hic yazilmamis.. Hic yagmamis bir yagmurun altinda islanmak seninle.. Hic ayak basilmamis yeryuzunde herhangi bir yerde sana varmak.. Yazıyorum ama olmuyor.. Hicbiri bir sen etmiyor..! Artik kendimi yitirmek istiyorum.. Teninde, ellerinde, kelimelerinde, yildizli gözlerinde...

Rojova & Lazkiye...

Bana "insan" kal diyen annem.. 2 haftadan  uzun zamandir suren katliama sessiz kaldi insanlar..  Rojava agliyor annem.. Cocuklar oluyor.. Cem'in yasindalar anne.. Simdi onlarca Cem olduruyorlar.. Ve insanlar susmaya devam ediyor.. Izliyorlar uzaktan.. Oldurulenler "onlar" olmadikca anlayamiyorlar acinin tarifini.. Oysa sen beni "katliamin kime yapildiginin onemi yok,olen insan oldukca" demistin.. Sivas katliami sonrasiydi.. Ben hic unutmadim anne.. "Insan" yanimla herkese aglamayi ogrendim.. Bu insanlar neden suskun peki anne? Bu sabah Lazkiye'ye saldirmaya basladi katillerimiz.. Simdi kac cocuk annesiz ve babasiz kalacak? Kac anne ve baba evlatsiz? Kim konusacak o zaman anne? Kim aglayacak hic gormedigi cografyada ki insanlara? Bize sadece biz mi aglayacagiz? Ve hep biz mi vurulup dusecegiz? Kaldiramiyorum anne.. Cem'e canim kardesime aglamistik oldugunde.. Bir suru kisi aglamistik.. Simdi ismi belki Cem olmayan ama onun yaslarinda olan cocuklar oluyor.. Kimse konusmuyor annem.. Sagir sessizlikleri var.. Kan damliyor yazdiklarimdan anne.. Nefes alamiyorum.. Kendi acilarimda boguluyorum.. Yeter anne yeter! Herkes duysun "Ben artik biz hic olmeyelim" istiyorum..! Her olumde bin kez oluyorum.. Insan olmaktan utaniyorum.. Affet annem affet ben artik "insanliga" inanmiyorum..

Mavi

Mavi bir dus gordum bu gece.. Cok guzel bir cocuk girdi dusume.. Yuzu aydinlik, yuregi katiksiz sevmeye musait.. Bir cocuk girdi dusume yuzunde mavi bir gulumseme.. Bakislarinda masumiyet, bakislarinda teslimiyet.. Bir cocuk ki anlatilmaz baska bir renk ile.. Bir cocuk boyadi butun dunyami "mavi" renk ile.. Hosgeldin cocuk.. Hosluk getirdin yuregime...  Herbiji.. 

Hevsel..

Zamanidir simdi hevsel bahcesi gercekliginin.. Kirlenmis yalanlarda kaybettigim duslerime inat.. Zamanidir simdi butun ciplakligi ile gercekleri yazabilmenin...